Cite SedeY RayA...

1 Syawal (10.9.2010)

Pagi raya, after solat raya, masa ai ngan family melepak depan tv datang 3 org budak lelaki linkungan 11-12th...

bebudak : "Semekommm!! macikkkk OOooo Macik..."

Ai : Disebabkan depa pangei macik walopon sah2 ai dok depan pintu, ai wat bodo dulu.. lagipong kat umah mak ai la, sah sah mak ai la macik tu..apa kelas ai yg umo sweet sebenteen nih nk ngaku macik kehkehkeh...

bebudak ; ASSALAMUALAIKOMMMMMMM... MACIKK KAMI NK MAI BERAYA NIH...

Ai : (menjawab dengan feel menchik!) Waalaikumsalam.. ( ciss terpaksa ai jd macik..mak ai kat dapo tak kuor2...)

Ai : "Ha mai la masuk"..sambil membelek bebudak ngan pelik...(awat depa nih pakai mcm nih)
budak satu - seluar track itam, baju persatuan sekolah kale oren
budak dua - seluar pendek paras lutut, baju t putih lusuh
budak tiga - baju T itam, suar panjang...

Ai : Tanpa berpikir panjang akibat enzim ketupat yg diambil melebihi had, terus bertanya dengan laser sekali " awat hampa pakai lagu nih?, awat tak pakai baju raya?" siyes ai ingat depa bangun tido terus mai beraya...

bebudak : "baju baru takdak macik, mak tak beli..." perlahan depa menjawab sambil mengalihkan wajah dari memandang ai....

Ai : Erkk... Sentap! ai benar2 sentap! terpaku ai seketika berdiri dihadapan mereka, kak ipar ai yg sedang menyuap anak juga terpaku, adik ai yg sedang melayan minime ai terpana..kami semua terdiam seketika...


perlahan ai menghidangkan air buat bebudak tu, sambil mengintebiu mana yg patut,...hati ai sangat tersentuh...tetiba tingat pangai buruk ai yg mengistharkan moncong manja sampai sepuluh syawal utk somi ai sebab gagal membelikan 'benda' display dlm cermin tomei utk hari raya.... tapi bebudak nih?..bukan saja baju baru..baju yg dipakai jugak amat lusuh..


Awat depa mai pagi raya? otak ai tengah selow, kalu lambat sket mungkin ai leh bawak depa beli baju barang selai dua... baper la sangat Tshirt baru tanpa jenama?.. mungkin ai boleh menghulurkan duit raya yg lebih lagi dengan niat sedekah buat mereka, sehingga mereka beredar ai masih menunggu2 dihadapan rumah kalau2 depa lalu boleh ai ajak singgah.. namun ai keciwa menunggu2 seharian dengan hampa...



Huh sari suntuk ai takleh tenang memikirkan bebudak tu.. bila ai nengok minime ai melompat happy pakai baju baru ai sedey sangat tingat bebudak tu... dan ai walopon insap ngan nasib bebudak tu..ai juga tak dapa menipu diri ai yg masih sedey gagal memiliki 'benda' display di kedai tomei itew...huwaaaaaaaaaaaaaa..... maafkan ai yg tewas dengan kehendak itu...sob sob sob...


Ya Allah, terima kasih atas rezeki yg diberi buat kami...